داروی خارجی

16 آذر 1388

داروی خارجی

خانمی که خود و خانواده اش از بیماران چندین ساله من هستند از زمانی که دختردار شده، بی اغراق یک روز در میان با دختر اکنون یک ساله اش به مطب می آید. یک روز آب بینی اش آویزان است، یک روز حال تهوع دارد، روزی دیگر روی بدنش جای چند نیش  حشره دیده می شود و یک روز هیچ مشکلی ندارد و بقول خودش فقط برای " چک آپ" می آید. هربار به راهی با نوشتن  دارویی کم ضرر یا پند و اندرز و دلداری او را آرام کرده وبه خانه می فرستم ولی فردا باز با همان دغدغه ها بابت دختر کوچکش مهمان ماست.

 آخرین باری که آمد اما نگرانی اش با یک گلایه همراه بود و آن اینکه چرا هیچ گاه برای دختر کوچولویش داروی خارجی نمی نویسم؟ و در اثبات حقانیت خود سعی داشت به من بقبولاند که دکتر... که متخصص اطفال است یک بار که دخترک خیلی مریض بوده برایش آزیترومایسین خارجی نوشته و تازه من هم برای بچه جاری او همین دارو را نوشته ولی از دختر او دریغ کرده ام. توضیح واضحات که بچه جاری خانم مبتلا به برونشیت مزمن و همیشه بسیار مریض احوال تر از دختر اوست به خرجش نمی رفت و سر انجام با اوقات تلخ مطب را ترک کرد.

او رفت و .... من در این اندیشه  که همه جور چشم و هم چشمی دیده بودم جز از نوع دارویی آن! غرق شدم.

امروز دوباره پس از حدود دو ماه قهر پیدایش شد، از در آشتی کنان نشست و از حال تهوع دخترش گفت و من هم همان حرف های سابق را تحویلش دادم. نسخه را که می نوشتم از سر کنجکاوی به نسخه های صفحات قبل سرک کشیدم و دیدم دکتر... در 3-2 ویزیت قبلی  فقط برایش قطره بینی و ضد تهوع ایرانی نوشته و تازه این جا بود که دلیل آشتی کنان را فهمیدم.